Dwa szkice do portretu Chopina.
"Ma on chlorotyczną cerę anemii z przejrzystą skórą, przez którą najdelikatniejsza siatka żył i żyłek błękitnieje, postać jest wiotka i powiewna ze smukłymi a nieskończenie delikatnymi kształtami, co w każdym ruchu zdradzają niezrównaną grację wymierających rodów magnackich; a w przepastnie głębokich jej źrenicach prześwieca nadmierna inteligencja dzieci, którym lud rychłą śmierć wróży". Przedstawiona w rozprawie Stanisława Przybyszewskiego Zur Psychologie des Individuums. I. Chopin und Nietzsche (1891) charakterystyka kompozytora znajduje swój wyraz w prezentowanym dziele.