W rysunkowym studium portretowym Chopina została uchwycona, w impresyjny sposób, istota natchnienia. Artysta kreśli charakterystyczny profil kompozytora wraz z towarzyszącymi zapisami nutwoymi, które niczym tęcze wznoszą się ku górze. Muzyka Chopina, przepełniona epicką dramaturgią opartą na skomplikowanej architektonice, pełna tajemniczości i irracjonalności, oddziaływała w sposób szczególny na umysły dekadenckich twórców. Urzekała ona Weissa nie tylko jako miłośnika muzyki, ale także jako jej wykonawcę i znawcę literatury muzycznej.