Ewa

Malarz, w 1504 r. powołany przez saksońskiego elektora Fryderyka III Mądrego na malarza dworu w Wittenberdze, założył tam, działającą pół wieku, pracownię. Był zaprzyjaźniony z Marcinem Lutrem, stworzył podwaliny ikonografii protestanckiej. Prezentowany obraz był pierwotnie częścią całopostaciowego przedstawienia pierwszych rodziców w scenie grzechu pierworodnego – na początku XVII z tej kompozycji wycięto półpostacie i przekształcono je w alegoryczne portrety pary mieszczan. Oryginały Cranachowskie odkryto spod przemalowań dopiero na początku l. 30. XX w.