Vuursteenslot voor een kanon van 12 pond op een houten kulas

Kanonnen werden vanouds afgestoken met behulp van een brandende lont. Dit leverde altijd een zekere vertraging op bij het afvuren. Door de lont te vervangen door een vuursteenslot kon het kanon direct worden afgevuurd. De Nederlandse marine voerde vuursteensloten in na 1810. De houten vorm (de kulas) diende om de kanongieter de exacte positie van het vuursteenslot te tonen.