Gdy w 1860 r. Szermentowski wyjeżdża do Paryża, dzięki kontaktom z francuskimi pejzażystami tzw. Szkoły z Barbizon pogłębia swoje studia pejzażu w plenerze. Obraz jest tego dobitnym przykładem. Swobodne pociągnięcia pędzla i umiejętne oddanie na płótnie refleksów słońca wskazują na nowoczesny stosunek malarza do tematyki pejzażowej.