Rafka

Urządzenie służące do czyszczenia masy papierniczej z zabrudzeń i niedomielonych pęczków celulozy, w kształcie ogromnego cylindra posadowionego na żeliwnej podstawie, pochodzące z okresu międzywojennego. W płaszczu cylindra wykonane są w formie szczelin niewielkie otwory. Do cylindra systemem rur doprowadzano zmieloną masę papierniczą. Cylinder w czasie pracy urządzenia poddawany był wstrząsom, w wyniku których zmielona masa papiernicza przedostawała się przez szczeliny. Wewnątrz rafki pozostawały grubsze frakcje - niedomielone grudki celulozy, które następnie były kierowane do urządzeń domielających. Dzięki zastosowaniu rafek fabryki papieru mogły wytwarzać papier lepszej jakości, pozbawiony zgrubień. Rafka została sprowadzona do Muzeum, gdy placówka była oddziałem Bardeckich Zakładów Papierniczych, nie zachowały się dokumenty świadczące o jej pierwotnym miejscu wykorzystania. Istnieje prawdopodobieństwo, że była eksploatowana w jednym zakładów papierniczych należących do tego przedsiębiorstwa (Bardo, Młynów lub Nowa Bystrzyca).