Kilofy są narzędziami składającymi się z dwóch elementów: żelaznego w kształcie szpica oraz drewnianego trzonka. kształt, wielkość narzędzia były uzależniona
od wykonywanych czynności w trakcie eksploatacji. Najbardziej podstawową formą tego narzędziajest tzw. szpicak – kilof z jednym ostrzem i płaskim obuchem. innym ciekawym przykładem, był „kogutek” – nazywany tak wyłącznie przez górników solnych. Przypomina on czekan z jednym końcem ostrym, a drugim w kształcie siekiery. Służył do ciosania walcowatych bloków solnych nazywanych bałwanami oraz rozbijania dużych brył soli. Wraz z rozwojem techniki górniczej pojawiły się kilofy z wymiennymi ostrzami – brokami. Dzięki czemu górnicy mogli mieć zapas,w razie gdyby ostrze się stępiło lub uszkodziło. Żelazo było i jest podstawowym materiałem,z którego wykonuje się kilofy. Stąd górników,którzy prowadzili eksploatację, nazywano żeleźnikami.