Do końca XVI wieku szukano soli „na los szczęścia”. Roboty poszukiwawcze prowadzili górnicy zwani piecowymi. W tym czasie prace pomiarowe w kopalni wykonywano dorywczo, a ich celem była przede wszystkim lokalizacja i pomiary komór. Dopiero w 1590 r. król zygmunt III powołał do życia w wielickiej kopalni stanowisko geometry. W latach 1616–1620 pomiarem kopalni trudnił się słynny krakowski matematyk Jan Brożek. W latach 1631–1638 Marcin German sporządził mapy powierzchni miasta Wieliczki oraz trzech poziomów kopalni. Geometrzy ówcześni posługiwali się prawdopodobnie narzędziami, takimi jak: kompas przeziernikowy, kompas wiszący (zawieszony na sznurze), pochyłomierz zawieszany na sznurze, sznur mierniczy (łatrowy) do pomiaru odległości oraz sznur konopny lub z łyka lipowego do zawieszania na nim kompasu lub pochyłomierza, przykładka kompasowa