Widok Legnicy z wieżyczki wieńczącej dach budynku dzisiejszej kurii biskupiej, w epoce Auguste-Viktoria Schule. Miasto ukazane od strony południowej. W zwartej zabudowie pierwszego planu, po lewej stronie widoczny jest budynek Muzeum Dolnośląskiego (Niederschlesische Museum), za nim boczna elewacja ówczesnego Ludowego Domu Oświaty (Volksbildungshaus) – gmachu wzniesionego w 1867 r. jako Gimnazjum Miejskie. Na lewo budynki sądu i więzienia. W pejzażu miasta dominuje dziesięć wież. Od lewej widoczne są: kościół św. Jana z dwiema wieżami, wieże zamku, kolejne dwie wieńczące fasadę kościoła Marii Panny, dwie wieże kościoła św.św. Piotra i Pawła, w końcu kościoły znajdujące się na prawym brzegu Kaczawy – kościół poświęcony pamięci cesarza Fryderyka III (Kaiser Friedrichs-Gedächtniskirche) i kościół św. Trójcy, dwie ostatnie świątynie z jedną wieżą każda. W panoramie Legnicy wyróżnia się także gmach Nowego Ratusza – siedziby władz miejskich, które zleciły artyście stworzenie weduty. Przed kościołem św. Jana odnaleźć można górną kondygnację i dach Akademii Rycerskiej z trójkątnym tympanonem. Tramwaj na dzisiejszym pl. Słowiańskim umieszczony został dzięki fantazji twórcy drzeworytu. W 1942 r. w legnickim muzeum odbyła się wystawa twórczości Ericha Feyerabenda, podczas której zamówiona przez władze miasta panorama Legnicy została pokazana po raz pierwszy.