We wnętrzu kościoła zachował się dobrej klasy, architektoniczny, częściowo snycerski i pozłacany ołtarz główny. Dwa kolejne (Matki Boskiej i Serca Jezusa) w technice polichromowanej masy wykonała w 1913 r. firma Daprato. Ciekawie prezentują się witraże z 1915 r. wykonane przez monachijski warsztat Franza Xavera Zettlera. Zawierają one sceny z życia świętych i błogosławionych, w tym patronów Polski. Wśród tych ostatnich przedstawień szczególnie interesujące jest pożegnanie św. Jadwigi Śląskiej z synem Henrykiem Pobożnym przed bitwą z Mongołami pod Legnicą oraz chrzest Litwy w obecności Władysława Jagiełły i św. Jadwigi królowej. Poprzez te dwie sceny podkreślono wyjątkowe miejsce Polski w Europie, jako przedmurza i kraju o misyjnym zadaniu. W ramionach transeptu ukazano natomiast zmartwychwstanie Chrystusa, emblematyczne dla zmartwychwstańców przedstawienie, oraz Koronację Maryi. Zapewne w 1925 r. w okna fasady wprawiono witraże sygnowane przez bliżej nieznaną polonijną firmę „L. H. BORUCKI & CO.”