Obraz zdominowany jest przez wyjątkową kolorystykę, opartą głównie na zimnych tonach ciemnych kobaltów i ultramaryny, współbrzmiących w zgodnym akordzie z fioletami i zielonkawymi brązami. Biorąc pod uwagę niezwykle sugestywny opis obrazu Szopen pióra Stanisława Lacka, a zwłaszcza fragment dotyczący roli barwy w kreowaniu wizerunku, studiumto zbliża się do wersji ostatecznej obrazu zarówno sposobem budowania kompozycji za pomocą krótkich, pełnych ekspresji pociągnięć pędzla, jak i schematycznym potraktowaniem postaci.