Epitafium Jakuba Baudissa z kościoła św. Barbary we Wrocławiu

Płaskorzeźbiona alabastrowa płyta epitafium pochodząca z ok. 1560 r. ujęta została w zdobną ramę, poniżej której umieszczono inskrypcję i powstałe w 1635 r. wizerunki klęczących fundatorów. Płyta z przedstawieniem Zmartwychwstania pochodzi z okolic Mechelen w Niderlandach, gdzie miejscowe warsztaty wykonywały tego typu płaskorzeźby – w latach 50. XVI w. trafiły one na Śląsk. Ta niewielka płaskorzeźba – zadziwiająca drobiazgowym opracowaniem oraz dynamiką – stała się wzorem oraz inspiracją dla działających we Wrocławiu rzeźbiarzy.