Ostatnia wieczerza

Silne, sztuczne światło wydobywa z mroku zindywidualizowane twarze rozmawiających ze sobą apostołów. Wśród nich uwagę zwraca ponure oblicze Judasza, odwróconego od stołu w stronę widza, trzymającego w ręku sakiewkę. Obraz nosi cechy tenebryzmu – kształtowania kompozycji malarskiej za pomocą światła i mroku, odwołując się do twórczości Caravaggia. Z pracami naśladowców genialnego Włocha mógł się Willmann zetknąć podczas studiów w Holandii. Obraz, zawierający jeden z najstarszych i najważniejszych w sztuce chrześcijańskiej tematów, pierwotnie umieszczony był w kościele klasztornym w Lubiążu.