Bronzino, jeden z najwybitniejszych florenckich manierystów, związany był z dworem Medyceuszów. W jednej osobie malarz i poeta, wychwalany był pod niebiosa przez swego ucznia i naśladowcę Giorgio Vasariego. Pełna liryzmu scena zachwyca elegancją ujęcia dłoni Madonny z książką oraz z wdziękiem ukazanych Jezusa i Jana w dziecięcym wieku. Inne wersje tej kompozycji znajdują się m.in. w renomowanych muzeach Florencji, Londynu, Mediolanu, Paryża, Wiednia, Nowego Jorku, świadcząc o powodzeniu, jakim się cieszyła.