Jad z kości słoniowej oprawionej w srebro, ze srebrnym łańcuszkiem, zakończony odlewem dłoni z wyciągniętym palcem wskazującym.
Jad używany jest podczas publicznego czytania Tory, ponieważ w świetle tradycji judaistycznej nie wolno wodzić obnażonym palcem po zwoju zapisanym świętym tekstem. Nazwa wywodzi się od hebrajskiego słowa „jad” oznaczającego „rękę”, dlatego wskaźniki te zazwyczaj przybierają kształt dłoni z wyciągniętym palcem wskazującym. Załączony łańcuszek służy do zawieszania wskazówki na Torę, ubraną w sukienkę (hebr. „meil” – ozdobny pokrowiec) i udekorowaną koroną (hebr. „keter” – bogato dekorowane zwieńczenie) oraz specjalną tarczą (hebr. „tas”).