Jan Karski วีรบุรุษของมนุษยชาติ®
"ผมเป็นคนธรรมดาตัวเล็กๆ คนหนึ่งที่ไม่มีความสำคัญ ภารกิจของผมต่างหากที่สำคัญ”
"ในเดือนกรกฎาคมปี 1942 นาซีเยอรมันได้เริ่มเนรเทศชาวยิวออกจากกรุงวอร์ซอซึ่งอยู่ภายใต้การปกครองไปยังค่ายมรณะเตรบลิงกา (Treblinka Death Camp) Jan Karski นักการฑูตหนุ่มที่กลายเป็นคนส่งสารสำหรับกระบวนการใต้ดินโปแลนด์ได้เข้าร่วมภารกิจสำคัญที่สลับซับซ้อน เขาอาสาส่งรายงานสังเกตการณ์ความเสียหายที่เกิดกับชาวยิวในโปแลนด์ให้กับโลกเสรี เขาได้แทรกซึมเข้าไปในย่านชาวยิวในกรุงวอร์ซอ (Warsaw Ghetto) สองครั้ง และภายหลังได้เข้าไปที่ค่ายเปลี่ยนผ่าน Izbica Lubelska
แม้จะเป็นไปได้ยาก Karski ใช้การปลอมตัวต่างๆ และไปถึงลอนดอนในปลายเดือนพฤศจิกายน เขาได้เตรียมเขียนรายงานฉบับละเอียดที่นั่นสำหรับรัฐบาลลี้ภัยโปแลนด์ที่มีฐานที่มั่นในลอนดอนและ Anthony Eden ซึ่งเป็นเลขานุการต่างประเทศของสหราชอาณาจักรในช่วงระยะเวลาสั้นๆ จากนั้น Karski ได้ถูกส่งตัวไปกรุงวอชิงตันซึ่งเขาได้พบกับประธานาธิบดี Franklin D. Roosevelt เป็นเวลาหนึ่งชั่วโมงที่ห้องทำงานรูปไข่ (Oval Office)
ในขณะนั้น Karski ได้แจ้งภัยที่เกิดขึ้นว่าชาวยิวจำนวนมากในโปแลนด์ได้ถูกฆ่า แต่ยังคงมีเวลาพอสำหรับการช่วยเหลือชาวยิวจำนวนเล็กน้อยที่รอดชีวิตมาได้
Karski ซึ่งเสียชีวิตลงเมื่ออายุ 86 ปี ถือได้ว่าเป็นความเฉื่อยชาของโลกเสรีซึ่งเป็น “บาปกำเนิดที่สอง” ของมนุษยชาติ คำให้การที่ได้รับการบันทึกไว้ของเขายังคงเป็นหนึ่งในข้อความที่มีคารมคมคายซึ่งต่อต้านสงคราม และเรียกร้องให้มีการดำเนินการเมื่อเผชิญหน้ากับการแบ่งแยกและการลดฐานันดร ความไม่ยุติธรรมและความรุนแรง ซึ่งเป็นเงื่อนไขเบื้องต้นที่ทำให้เกิดการฆ่าล้างทางการเมืองและการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์"
โลดซ์ (LodZ) เมืองอุตสาหกรรมที่มีความหลากหลายทางวัฒนธรรมเป็นเมืองเกิดของ Jan Karski (ชื่อเมื่อตอนเขาเกิดคือ Kozielewski)
การเติบโตในเมืองศูนย์กลางสิ่งทอที่กำลังรุ่งเรือง (จุดเปลี่ยนแห่งศตวรรษของ "ดินแดนแห่งพันธสัญญา" สำหรับผู้คนหลากหลายเชื้อชาติและศาสนา) ทำให้ Karski ได้เรียนรู้บทเรียนของความอดทนและความร่วมมือตั้งแต่เด็ก
ภาพถ่ายครอบครัว Kozielewski ในสตูดิโอเมืองโลดซ์เมื่อปี 1918 ซึ่งเป็นปีที่โปแลนด์ได้รับอิสรภาพกลับคืนมาหลังจากการแบ่งแยกและการปกครองจากต่างประเทศถึง 130 ปี
Jan Karski กับ Edmund พี่ชายของเขา ในปี 1922
ครอบครัวโรมันคาธอลิกของ Karski แบ่งบ้านเช่าให้ครอบครัวชาวยิวต่างๆ อยู่ร่วมด้วย แม่ของ Karski ซึ่งเคร่งครัดในศาสนามามักจะย้ำให้เขามองหาเด็กชาวยิวเป็นประจำ
Marian Kozielewski พี่ชายคนโตของ Karski ได้เข้าร่วมกับกองทหาร Marshall Piłsudski และมีส่วนช่วยในแคมเปญการประกาศอิสรภาพของชาติที่ประสบความสำเร็จในปี 1918 ของ Piłsudski ภาพพี่น้องของ Karski เริ่มจากซ้ายคือ Cyprian, Laura และ Marian
ครอบครัวของ Karski มีฐานะพอสมควร Stefan Kozielewski พ่อของเขาเป็นคนงานฟอกหนังและช่างฝีมือ โดยเสียชีวิตเมื่อ Karski อายุได้เพียง 6 ปี Marian พี่ชายคนโตของ Karski ได้ทำหน้าที่เป็นเหมือนพ่อให้กับเขา ทั้ง Walentyna แม่ของ Karski และ Marian พี่ชายของเขาได้ปลูกฝังความเชื่อที่แพร่หลายในยุคนั้นว่า พระเจ้า เกียรติยศ และภูมิลำเนาเป็นดั่งเสาหลักสามต้นที่ค้ำยันโปแลนด์ไว้
มรดกของครอบครัว พรสวรรค์แต่กำเนิด และตำแหน่งที่ดีของ Marian พี่ชายเขาในช่วงระหว่างสงครามในโปแลนด์ส่งผลต่อวัยเยาว์ของ Karski เขาเรียนจบมหาวิทยาลัยได้อย่างง่ายดาย ทำให้ความฝันที่จะเป็นฑูตใกล้ความจริงเข้าไปทุกที
Karski ได้รับปริญญาโทด้านอักษรศาสตร์ สาขากฎหมายและการฑูตจากมหาวิทยาลัย Jan Kazimierz ในเมืองลวีฟ (Lwów) เมื่อปี 1935
หลายปีต่อมา Karski ยอมรับว่าความทะเยอทะยานของเขาเป็นเหตุผลหนึ่งที่ทำให้เขาไม่สามารถปกป้องนักศึกษาชาวยิวที่ถูกกลั่นแกล้งที่มหาวิทยาลัยได้ ซึ่งเขาเกรงว่าจะถูกตราหน้าว่าเป็นพวกเดียวกับชาวยิว
ความรู้สึกต่อต้านชาวยิวในบรรดานักคิดชาตินิยมทั่วยุโรป รวมทั้งในโปแลนด์ มีความรุนแรงมากขึ้น และมีการใช้วิธีการทำร้ายชาวยิวในรูปแบบต่างๆ มากมาย
Jan Karski กับคู่เดตของเขาในคืนก่อนวันขึ้นปีใหม่ปี 1938-‘39 ที่เมืองวอร์ซอ
ในปี 1936 Karski เริ่มทำงานในกระทรวงการต่างประเทศ งานนี้เปิดโอกาสให้เขาเข้าใกล้กับสังคมชั้นสูงของเมืองวอร์ซอ หยิบยื่นโอกาสให้เขาได้ใช้ชีวิตในต่างประเทศนานกว่าหนึ่งปีระหว่างฝึกงานในตำแหน่งนักการฑูตในเมืองเจนีวาและลอนดอน
ในคืนวันที่ 23 สิงหาคมปี 1939 Karski ได้รับคำสั่งลับในการระดมพล ซึ่งทำให้ความฝันวัยเยาว์ของเขาสิ้นสุดลง
Karski ย้อนเล่าถึงบรรยากาศหลังจากการระดมพลและสงครามที่เริ่มปะทุขึ้นให้ E. Thomas Wood ฟังระหว่างการสัมภาษณ์
ในวันที่ 1 กันยายนปี 1939 สงครามก็ปะทุขึ้น ในเวลาตีห้า เครื่องบินของเยอรมันทิ้งระเบิดใส่ค่ายทหารที่เมืองออสวีซิม (Oświęcim) ซึ่งหน่วยของ Karski ประจำอยู่ ไม่กี่ชั่วโมงต่อมา ร้อยตรีและกองทหารของเขาก็ล่าถอยไปทางตะวันออก
ทหารเยอรมันทำเครื่องหมายแสดงเขตแดนที่เส้นปักปันเขตเยอรมัน-โซเวียต
ในวันที่ 23 สิงหาคม 1939 ได้มีการลงนามอย่างลับๆ ในสนธิสัญญาว่าด้วยการไม่รุกรานกันระหว่างเยอรมนีและโซเวียตในมอสโก โดยได้แบ่งยุโรปตะวันออกออกเป็นเขตอิทธิพลของเยอรมนีและโซเวียต พิธีการฑูตที่เป็นความลับได้ตั้งกฏในการแบ่งแยกดินแดน ซึ่งรวมถึงโปแลนด์ ลิทัวเนีย ลัตเวีย เอสโตเนีย ฟินแลนด์ และโรมาเนีย สนธิสัญญานี้ได้ทำให้เกิดการรุกรานของโซเวียตจากทางตะวันออกของโปแลนด์ในขณะที่โปแลนด์กำลังเข้าร่วมสงครามที่กำลังจะพ่ายแพ้ต่อกองทัพฮิตเลอร์
สนธิสัญญาโมโลตอฟ-ริบเบนทรอพ (สนธิสัญญานาซี-โซเวียต) ได้ทำให้เกิดการรุกรานของโซเวียตจากทางตะวันออกของโปแลนด์ในขณะที่โปแลนด์กำลังเข้าร่วมสงครามที่กำลังจะพ่ายแพ้ต่อกองทัพฮิตเลอร์
""[เราเต็มไปด้วยความรู้สึก] อับอายและอัปยศ ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก ทั้งประเทศไม่ได้เตรียมการใดๆ”"
Jan Karski เล่าให้ผู้สื่อข่าว Maciej Wierzyński ฟังในปี 1995
Karski ย้อนเล่าถึงความรู้สึกของการล่มสลายของอำนาจของโปแลนด์ให้ E. Thomas Wood ฟังระหว่างการสัมภาษณ์
หลังจากถูกจับตัวเป็นเชลยศึกของกองทัพแดงโซเวียต Karski หลุดรอดจากการสังหารหมู่ในป่ากาตึน (Katyn) ได้อย่างหวุดหวิด
ในวันที่ 17 กันยายน 1939 กองทัพโซเวียตบุกเข้าโปแลนด์ Karski และกองพันของเขากำลังมุ่งหน้าเข้าสู่เทอร์โนพิล (Tarnopol) ประเทศยูเครนในขณะที่พบกับกองทัพแดง ทหารโซเวียตสัญญาว่าจะร่วมมือแต่สุดท้ายกลับจับทหารโปแลนด์เป็นเชลยศึกและส่งพวกเขาไปยังค่ายใน Kozielsk ประเทศรัสเซีย
นายทหารได้รับการปฏิบัติแย่กว่านายทหารชั้นเลว เมื่อเยอรมนีและรัสเซียประกาศแลกเปลี่ยนเชลยศึก กฎการแลกเปลี่ยนเข้มงวดมาก เฉพาะพลทหารเท่านั้นที่เข้าร่วมได้ Karski เปลี่ยนชุดของเขากับพลทหารโดยไม่ลังเล แล้วอ้างว่าเป็นคนงานในโรงงานมาจากโลดซ์ อุุบายนี้ช่วยชีวิตเขาไว้ นายทหารโปแลนด์คนอื่นๆ ถูกฆ่าสังหารหมู่ที่ป่ากาตึนใกล้กับ Smolensk (กาตึน ประเทศรัสเซีย) ซึ่งเป็นหนึ่งในอาชญากรรมทางสงครามที่โหดเหี้ยมที่สุด
Karski หลบหนีออกจากการจับกุมของเยอรมนีด้วยการกระโดดออกจากรถไฟที่กำลังแล่น และเดินเท้ามาถึงกรุงวอร์ซอ และเช่นเดียวกับชาวโปแลนด์ผู้รักชาติและฉลาดเฉลียวส่วนใหญ่ Karski เข้าร่วมกับกลุ่มใต้ดินโปแลนด์ซึ่งเป็นกลุ่มเคลื่อนไหวเพื่อต่อต้านสงครามที่มีความสำคัญที่สุดในยุโรปที่ถูกปกครองในทันที
ในรายงานของเขาที่ส่งให้รัฐบาลลี้ภัยของโปแลนด์ Karski ไม่เพียงแต่เล่าสถานการณ์ทางการเมือง แต่กล่าวถึงทัศนคติของประชาชนธรรมดาที่มีต่อผู้ปกครองด้วย ซึ่งนั่นคือจิดวิญญาณในการต่อสู้ของชาวโปแลนด์
Karski เริ่มงานของเขาในกลุ่มใต้ดินโปแลนด์ในปลายปี 1939 ความฉลาดหลักแหลมและความจำเป็นเลิศของเขาได้ผลักดันให้เขากลายเป็นหนึ่งผู้แทนทางการฑูตที่ได้รับเลือกระหว่างรัฐบาลลี้ภัยของโปแลนด์และกลุ่มใต้ดิน ในช่วงภารกิจแรกของเขาในปี 1940 เขาส่งรายงานเกี่ยวกับสถานการณ์ในโปแลนด์ที่ถูกยึดครองให้กับรัฐบาลโปแลนด์ ในแอนเจอร์ส (Angers) ประเทศฝรั่งเศส เขากลับมาพร้อมกับหลักเกณฑ์ด้านองค์กรของรัฐบาลสำหรับผู้นำกลุ่มใต้ดิน โดยจดจำข้อมูลสำคัญและเขียนรายงานเมื่อกลับมาถึงที่หมาย
ด้วยการปลอมแปลงตัวตน เปลี่ยนวิธีการเดินทางและกลวิธีต่างๆ และการเอาชีวิตตนเองเข้าเสี่ยง Karski ปฏิบัติ 4 ภารกิจในฐานะผู้ส่งสารของกลุ่มใต้ดินโปแลนด์ได้สำเร็จโดยดี: ภารกิจที่ 1 และ 2 ปี 1940 - เส้นเหลือง วอร์ซอ-แอนเจอร์ส-วอร์ซอ ภารกิจที่ 3 ปี 1940 - เส้นฟ้า วอร์ซอ-แอนเจอร์ส ยกเลิกภารกิจที่ Demjata สโลวาเกีย และภารกิจที่ 4 ปี 1942 - เส้นแดง วอร์ซอ-ลอนดอน ผ่านบรัสเซลส์ ปารีส แปร์ปีญอง บาร์เซโลนา แมดริด ยิบรอลตาร์
ภารกิจแรกของเขาที่ไปยังรัฐบาลลี้ภัยของโปแลนด์ในแอนเจอร์ส ฝรั่งเศส เมื่อปี 1940 Karski ได้รับมอบหมายให้รายงานสถานการณ์ทั่วไปของโปแลนด์ภายใต้การครอบครอง ในขณะนั้น เขารายงานต่อเจ้าหน้าที่โปแลนด์เกี่ยวกับสถานการณ์อันเลวร้ายของชาวยิวในโปแลนด์
ประกาศอย่างเป็นทางการของนาซีมีจุดประสงค์เพื่อข่มขวัญประชาชนโปแลนด์ด้วยการตั้งข้อกำหนดที่เข้มงวดในการใช้ชีวิตประจำวัน
Karski รายงานรายละเอียดของสถานการณ์แก่รัฐบาลลี้ภัยของโปแลนด์ ภายใต้การปกครองของเยอรมนี-นาซี ประชาชนโปแลนด์ไม่เพียงต้องเผชิญกับอันตรายของการถูกจับและฆ่าเนื่องจากเป็นสมาชิกกระบวนการต่อต้านใต้ดิน แต่ยังต้องรับมือกับการใช้ชีวิตในแต่ละวันด้วย คำสั่งการปันส่วนอาหารได้เพิ่มความหิวโหย มีเพียงตลาดมืดเท่านั้นที่ยังขายสินค้าทุกอย่างในชีวิตประจำสำหรับผู้ที่ยังคงมีเงิน
ผู้ปกครองพยายามทำลายคุณธรรมในใจชาวโปแลนด์ และทำให้วัฒนธรรมและเศรษฐกิจของชาติโปแลนด์เสื่อมถอยลง สถาบันการศึกษาขั้นสูงถูกปิดตัวลง ห้ามไม่ให้ศึกษาภาษาโปแลนด์และหากจับได้จะถูกลงโทษถึงชีวิต มีการบุกยึดทรัพย์สินเป็นประจำทุกวัน ด้วยเหตุนี้ ชีวิตภายใต้การครอบครองจึงหมายถึงความหวาดกลัวอย่างต่อเนื่องต่อการสุ่มจับและการประหาร หรือการละเมิดกฏใหม่ๆ ของนาซี การตอบโต้ และความตาย
รัฐบาลลี้ภัยของโปแลนด์ในแอนเจอร์ส ฝรั่งเศส ไว้วางใจ Jan Karski ให้จดจำและถ่ายทอดแนวคิดและหลักเกณฑ์ให้แก่กลุ่มความรับผิดชอบและการสื่อสาร กระบวนการใต้ดินโปแลนด์ Karski ได้ส่งต่อแนวความคิดทั้งหมดให้กับผู้นำทางการเมืองในโปแลนด์ที่ถูกยึดครอง และด้วยแนวคิดและหลักเกณฑ์นี้ กระบวนการเคลื่อนไหวต่อต้านแห่งแรกและสำคัญที่สุดในช่วงสงครามยุโรปก็ได้ก่อตัวขึ้น
โครงสร้างของรัฐใต้ดินโปแลนด์และความสัมพันธ์กับรัฐบาลลี้ภัย ปี 1942
Karski เดินเท้าข้ามภูเขาตาตาร์เพื่อกลับมายังแอนเจอร์สในเดือนมิถุนายนปี 1940 ในภารกิจที่สาม พร้อมกับข้อมูลที่รวบรวมได้จากผู้นำสำคัญของกระบวนการใต้ดิน ด้วยสภาพอากาศที่เลวร้าย เขาได้หยุดค้างคืนในหมู่บ้าน Demjata ในสโลวาเกีย ซึ่งเจ้าของบ้านที่ได้รับสินบนจับตัวเขาไปยัง Gestapo เมื่อ Karski ถูกจับและทรมาน เขาพยายามฆ่าตัวตายเพื่อรักษาความลับ แต่เขาก็ได้รับการช่วยชีวิตและถูกส่งตัวไปโรงพยาบาลใน Nowy Sącz โปแลนด์ Jan Słowikowski นายแพทย์หนุ่มที่มีส่วนร่วมในกระบวนการต่อต้าน และกลุ่มสนับสนุน ได้วางแผนหาทางหลบหนี
แผ่นป้ายเชิดชูผู้ที่ถูกฆ่าเนื่องจากช่วยให้ Karski หลบหนีออกจากโรงพยาบาลใน Nowy Sącz
"การทำให้ศีลธรรมของประชาชนโปแลนด์เสื่อมถอยมีให้เห็นแพร่หลาย โดยเฉพาะผู้ที่อยู่อาศัยตามชนบทที่ยากจน (กว่า 70%) การดำรงชีวิตภายใต้การครอบครองทำให้เกิดความกลัวอย่างต่อเนื่อง ความสงสัย และความระแวง ความสัมพันธ์ระหว่างชาวโปแลนด์และชาวยิวที่ตึงเครียดในช่วงก่อนสงคราม เริ่มผ่อนคลายลงเรื่อยๆ เมื่อผู้ติดตามของฮิตเลอร์เริ่มนำเอา “การแก้ปัญหาชาวยิวครั้งสุดท้าย” (Final Solution) มาใช้ในโปแลนด์ที่ถูกยึดครอง "
ผู้นำกระบวนการใต้ดินตระหนักถึงทัศนคติของชาวคริสเตียนจำนวนมากในโปแลนด์ที่มีต่อชาวยิวในประเทศ พวกเขามองลัทธิต่อต้านยิวว่าเป็นความเสื่อมสลายของชาติ โดยมีการเตือนผู้ที่สนับสนุนการใช้ความรุนแรงในการต่อต้านชาวยิวถึงผลที่อาจจะตามมา ผ่านใบปลิวขององค์กรและสื่อที่ตีพิมพ์แบบลับๆ ต่างๆ
ผู้นำองค์กรใต้ดินสนับสนุนการต่อต้านของพลเมืองได้ออก "คำเตือน" แก่ผู้ที่ประณามชาวยิว
Karski ย้อนเล่าถึงการพบกับครอบครัว Wertheims ครอบครัวชาวยิว และวิธีการแกล้งเป็น "szmalcownik" (คนแบล็กเมล์) เพื่อช่วยชีวิตครอบครัวนี้
คำแถลงอย่างเป็นทางการของแนวหน้ากระบวนการใต้ดินสำหรับการกำเนิดใหม่ของโปแลนด์ซึ่งเขียนโดย Zofia Kossak ที่ปรึกษาและผู้ที่ Karski ไว้วางใจ ซึ่งเป็นผู้ร่วมก่อตั้งกลุ่มใต้ดินคาธอลิก "แนวหน้าเพื่อกำเนิดใหม่ของโปแลนด์" และ "คณะกรรมการช่วยเหลือชาวยิว" ("Żegota") ผู้เขียนนิยายอิงประวัติศาสตร์ที่ขายดีอันดับหนึ่ง
""โลกจับตามองความโหดร้ายนี้อยู่ ความโหดร้ายเหนือสิ่งอื่นใดที่เคยมีบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์ แต่ก็ยังเงียบเฉย…. เราไม่สามารถทนต่อความนิ่งเฉยได้อีกต่อไป ไม่ว่าแรงผลักดันจะเป็นอะไร ต่างก็น่าเกลียดชังทั้งสิ้น ในภาวะของอาชญากรรม ไม่มีใครทนต่อการถูกกระทำได้ตลอดไป ผู้ที่นิ่งเฉยต่อการฆ่าสังหาร ก็ถือได้ว่าเป็นดั่งฆาตกร ผู้ที่ไม่ประณามตำหนิ ก็คือผู้ที่ยินยอมน้อมรับ""
Zofia Kossak เขียนเอาไว้ใน "Protest"
กฏเยอรมัน-นาซีบระบุชัดเจนว่าผู้ที่เก็บงำข้อมูลแม้เพียงน้อยนิดเกี่ยวกับชาวยิวที่หลบซ่อน (ไม่ต้องถึงกับให้ความช่วยเหลือและช่วยหลบซ่อน) ต้องพบกับการลงโทษที่ร้ายแรง หรืออาจถึงตาย ทุกคนในครอบครับของผู้ที่ให้ความช่วยเหลือต่างต้องเสี่ยงไปด้วย
คำพิพากษาที่สามของผู้สำเร็จราชการ Hans Frank เกี่ยวกับข้อจำกัดของที่พักอาศัยรัฐบาลทั่วไปและการประกาศโทษประหารสำหรับการให้ความช่วยเหลือชาวยิวเมื่อวันที่ 15 ตุลาคม 1941
นาซีเยอรมันเริ่มการนำตัวชาวยิวครั้งใหญ่จากค่ายในกรุงวอร์ซอไปยังค่ายมรณะเตบลิงกาเมื่อวันที่ 22 กรกฏาคม 1942
ชาวยิวจากกรุงวอร์ซอขณะเดินทางไปยัง Umschlagplatz ซึ่งจะถูกรวมตัวและนำตัวไปยังค่ายมรณะเตบลิงกา
เมื่อ Karski มาถึง Ghetto มีชาวยิวเกือบ 300,000 รายถูกนำตัวไปแล้ว
ในฤดูใบไม้ร่วงปี 1942 Karski ได้ทำภารกิจสุดท้ายและสำคัญยิ่งของเขา ภารกิจที่น่าจะช่วยชีวิตชาวยิวในโปแลนด์ที่เหลือไว้ได้ เขาเฝ้าสังเกตการทำลายล้างชาวยิวในโปแลนด์ที่ดำเนินไปเพื่อให้สามารถรายงานถึงประสบการณ์ที่เกิดขึ้นจริงของ “การแก้ปัญหาชาวยิวครั้งสุดท้าย” ได้ เขาลอบเข้าไปยังกรุงวอร์ซอสองครั้งเพื่อดูชะตากรรมอันโหดร้ายของชาวยิว
"นี่ไม่ใช่โลก ไม่ใช่มนุษยชาติ แต่เป็นนรก" - Karski กล่าวกับ Claude Lanzmann ใน 36 ปีต่อมา
""ศพเปลือยมากมายบนถนน ผมถามไกด์ว่า "ทำไมถึงมีศพที่นี่" เขาตอบว่า "พวกเขาเจอปัญหา ถ้ามีคนยิวตายและครอบครัวอยากฝังศพ พวกเขาจะต้องจ่ายภาษี พวกเขาก็เลยโยนศพไว้ตามถนน พวกเขาไม่มีเงินจ่าย แล้วพวกเขาก็ว่า "ผ้าขี้ริ้วทุกผืนมีค่า" แล้วพวกเขาก็ถอดเสื้อผ้าศพไป""
Karski เล่ารายละเอียดเกี่ยวกับการเยือนชุมชนแออัดใน Claude Lanzmann เมื่อปี 1978
ผู้นำชาวยิวที่ลอบนำ Karski เข้าสู่ Ghetto จัดให้เขาได้ไปที่ค่ายเปลี่ยนผ่านเยอรมันนาซีเพื่อดูชาวยิวถูกต้อนเข้าตู้รถไฟเพื่อส่งไปตาย Karski ปลอมตัวเข้าไปที่ค่ายเปลี่ยนผ่าน Izbica เขาคิดว่าหลายปีว่าเขาอยู่ที่ค่ายกักกันใน Bełżec ตามทีอธิบายในหนังสือเมื่อปี 1944 "Story of a Secret State" ของเขา ในภายหลังเขาย้อนเล่าประสบการณ์เลวร้ายนี้ในการสัมภาษณ์ "Shoah" ของ Lanzmann
Karski ย้อนเล่าการไปเยือน Izbica ในการสัมภาษณ์กับผู้สร้างภาพยนตร์ชาวฝรั่งเศส Claude Lanzmann ปี 1978
ชาวยิวถูกต้อนเข้าไปในตู้รถไฟเพื่อเดินทางสู่เตบลิงกาที่ Umschlagplatz ถนน Stawki กรุงวอร์ซอ ปี 1942
Karski อธิบายวิธีการของเยอรมันนาซีใน “การแก้ปัญหาชาวยิวครั้งสุดท้าย” ให้ Claude Lanzmann ฟัง
"พวกเขาผลักด้วยด้าม ด้วยปืน ให้ชาวยิวเข้าไปในรถ พวกเขายกตัวชาวยิว ผลักหัว ให้เข้าไปในรถ เมื่อรถสองคันเต็ม รถไฟก็เคลื่อนไป ผมหดหู่มาก"
แม้จะเป็นไปได้ยาก Karski ใช้การปลอมตัวต่างๆ และไปถึงลอนดอนในปลายเดือนพฤศจิกายน เขาได้เตรียมเขียนรายงานฉบับละเอียดที่นั่นสำหรับรัฐบาลลี้ภัยโปแลนด์ที่มีฐานที่มั่นในลอนดอนและแอนโทนี่ เอเดน ซึ่งเป็นเลขานุการต่างประเทศของสหราชอาณาจักรในช่วงระยะเวลาสั้นๆ จากนั้น Karski ได้ถูกส่งตัวไปกรุงวอชิงตันซึ่งเขาได้พบกับประธานาธิบดีแฟรงคลิน ดี รูสเวลต์ เป็นเวลาหนึ่งชั่วโมง เขาอ้อนวอนผู้นำทั้งสองให้หยุดการสังหารหมู่ แต่น่าเศร้าที่ไม่มีผู้ใดรับฟังคำพูดของเขา
บันทึกถึงพันธมิตรและรัฐบาลกลางเกี่ยวกับการสังหารหมู่ชาวยิวในโปแลนด์ที่ถูกเยอรมนียึดครองเมื่อวันที่ 10 ธันวาคม 1942
เมื่อวันที่ 10 ธันวาคม 1942 กระทรวงการต่างประเทศของโปแลนด์ได้ส่งบันทึกถึงรัฐบาลของสหประชาชาติ โดยอธิบายถึงการสังหารหมู่ชาวยิวอย่างต่อเนื่องที่เกิดขึ้นในโปแลนด์ที่ถูกยึกครองโดยในบรรดารายงานอื่นๆ มีการอิงตามรายงานการสังเกตการณ์ของ Karski
หลังจากสัปดาห์พันธมิตรอย่างเป็นทางการเกี่ยวกับประณามนโยบายของเยอรมนีขุดรากถอนโคนของชาวยิวในยุโรป รัฐมนตรีต่างประเทศอังกฤษแอนโธนี อีเดนอ่านเงื่อนไขของการประกาศในที่สาธารณะและสมาชิกยืนอยู่ในความเงียบเป็นการประท้วงการสนับสนุนสหรัฐสำหรับมัน บีบีซีออกประกาศในข่าวภาคค่ำ
""มีการดึงความสนใจของรัฐบาลพันธมิตรทั้ง 12 รัฐบาลรายงามากมายจากยุโรป ที่เจ้าหน้าที่เยอรมันไม่พอใจกับการปฏิเสธไม่ให้ชาวยิวในทุกพื้นที่มีสิทธิเหนือกฎอันไร้ซึ่งมนุษยธรรม ซึ่งมีการเพิ่มเติมกฎพื้นฐานในเรื่องสิทธิมนุษยชน ถือเป็นความตั้งใจของฮิตเลอร์ที่จะกำจัดชาวยิวในยุโรป .... รัฐบาลดังกล่าวและคณะกรรมการแห่งชาติฝรั่งเศสประณามเหตุการณ์นี้ในแง่ที่เป็นไปได้ที่แข็งแกร่งนี้นโยบายของป่าขุดรากถอนโคนเลือดเย็น. พวกเขาประกาศว่าเหตุการณ์ดังกล่าวสามารถยืยันคำปณิธานเพื่อรับประกันความรับผิดชอบของอาชญากรรมเหล่านี้ว่าจะไม่มีการชดใช้ และเพื่อแสดงมาตรการเพิ่มเติมที่จำเป็นจนถึงที่สุด""
แถลงการณ์ของรัฐบาลฝ่ายสัมพันธมิตรทั้ง 12 แห่งว่าด้วยความรับผิดชอบสำหรับการกำจัดชาวยิว วันที่ 17 ธันวาคม 1942
Karski ได้ส่งบัญชีพยานที่ทำให้คนตกตะลึงให้กับคนหลายสิบคน ไม่ว่าจะเป็นนักการเมือง นักข่าว นักเขียน· -· ผู้นำฟรีเวิร์ล โดยคาร์สกีรายงานข่าวต่อแอนโธนี อีเดน รัฐมนตรีต่างประเทศของอังกฤษ, เฟลิกซ์ แฟรงค์เฟิร์ตเตอร์ เลขานุการของประเทศสหรัฐฯในส่วนศาลยุติธรรมสูงสุดคอร์เดล ฮัน และแม้แต่ประธานาธิบดีสหรัฐ·แฟรงคลิน ดี รูลเวลท์ โดยขอร้องให้ผู้นำเหล่านี้โต้ตอบต่อการส่งความต้องการของผู้นำชาวยิวส์ โดยให้ข้อมูลบัญชีอย่างละเอียดต่อสิ่งที่เขาเห็น "ผมเคยเป็นกล้อง" "ผมเคยเป็นเครื่องจักร" "ผมเป็นเหมือนตัวบันทึกกราโมโฟน" เหล่านี้เป็นคำที่เขาใช้ในภายหลัง
""ผมเป็นเหมือนตัวบันทึกกราโมโฟน""
Karski เคยกล่าวในวันต่อๆ มา
Karski จำการประชุมที่น่าจดจำที่สุดของกับ Szmul Zygielbojm สมาชิกสภาแห่งชาติของโปแลนด์รัฐบาลพลัดถิ่น-
ไม่กี่เดือนหลังจากการประชุมกับ Szmul Zygielbojm ในเดือนเมษายน 1943 ชาวยิวของวอร์ซอสก็ลุกขึ้นประท้วงที่รู้จักกันในชื่อ การต่อสู้วอร์ซอร์เกตโต ด้วยอาวุธเบาและหายากโดยจัดขึ้นเป็นเวลาสามสัปดาห์ ช่วงกลางเดือนพฤษภาคม 1943 ศัตรูเผาเกตโตทุกคนที่อยู่ภายในทั้งหมดแต่ยังมีซากปรักหักพังอยู่
Szmul Zygielbojm ใช้ชีวิตในลอนดอน เขาทิ้งจดหมายระบุว่าการฆ่าตัวตายของเขาเป็นการประท้วงต่อความไม่ใส่ใจของฝ่ายพันธมิตรต่อชะตากรรมของชาวยิว และหวังว่าการตายของเขาจะช่วยชีวิตชาวยิวบางคนที่ยังหลงเหลืออยู่
"ปัญหาของชาวยิวในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง คือความตายของ Zygielbojm ซึ่งแสดงให้เห็นการไร้ซึ่งความช่วยเหลือทั้งปวง รวมถึงการไม่แยแสของโลกนี้"
จดหมายลา Szmul Zygielbojm วันที่ 11 พฤษภาคม 1943
28 กรกฏาคม 1943, Karski รายงานไปยังประธาน Franklin D. Roosevelt ต่อสถานการณ์โปแลนด์ที่ครอบครองอยู่ และสถานการณ์เลวร้ายของประเทศยิว
ประธานาธิบดี Franklin· D.· Roosevelt
ทุกคนต่างคาดหวัง เช่นเดียวกับ Jan Karski ว่าประธานาธิบดี Franklin D. Roosevelt หนึ่งของขุนนางของมนุษยชาติสามารถหยุดความหายนะและช่วยชาวยิวที่เหลือโดยการใช้อำนาจของกองทัพชาติของเขาในฐานะผู้บัญชาการทหารสูงสุด ถึงกระนั้นมันก็ไม่มีอะไรจนกระทั่งในช่วงปลายสงครามที่รัฐบาลสหรัฐที่ดำเนินการ และก่อตั้งบอร์ดผู้ลี้ภัยสงคราม ในท้ายที่สุดช่วยชีวิตชาวยิวในยุโรปประมาณ 200,000 ราย
ในปี 1943 Karski พบกับ Felix Frankfurter ศาลฎีกาพิพากษาของสหรัฐอเมริกาศ โดย Karski โดนถล่มยับเยินจากวิธีที่ผู้พิพากษาปฏิเสธที่จะรับความเป็นไปได้ของความโหดร้ายของมนุษย์ในระดับใหญ่
""ใจของฉัน หัวใจของฉัน ทั้งหมดนี้ถูกประกอบขึ้นมาในวิธีทางที่ฉันไม่สามารถยอมรับมัน ผมเป็นผู้พิพากษาของมวลมนุษย์ เป็นไปไม่ได้! ไม่ใช่! ไม่ใช่!""
Felix Frankfurter กล่่าวหลังจากที่ได้ฟังรายงานของ Karski แล้ว
ตัวตนของเขาได้รับการค้นพบโดยพวกนาซีเยอรมัน Karski ไม่สามารถกลับไปยังโปแลนด์ รัฐบาลพลัดถิ่น-มอบหมายงานใหม่ให้กับเขา เพื่อโน้มน้าวฮอลลีวู้ดทำหนังเกี่ยวกับสงครามโปแลนด์เพื่อที่จะให้เกิดกระแสความคิดเห็นของประชาชนที่มีต่อโปแลนด์คุกคามด้วยการปกครองของสหภาพโซเวียต หลังจากที่ภาพยนตร์นี้ออกไป Karski ทำงานทั้งวันทั้งคืนเกี่ยวกับหนังสือเโปแลนด์ใต้ดินรวมถึงประสบการณ์ในช่วงสงคราม "เรื่องของรัฐลับ" ถูกตีพิมพ์ในสหรัฐอเมริกาโดย Houghton Mifflin กลายเป็นที่กล่าวขวัญในช่วงข้ามคืนด้วยจำนวนขาย 400,000 เล่ม ได้รับการแปลเป็นภาษาฝรั่งเศส, สวีเดน, นอร์เวย์และไอซ์แลนด์อย่างรวดเร็ว
ฉบับพิมพ์ครั้งแรกของ "เรื่องลับของรัฐ"
เมื่อ "เรื่องราวของรัฐลับ" กลายเป็นหนังสือที่ขายดี, Karski ได้รับเชิญไปบรรยายเรื่องใต้ดินโปแลนด์และสถานการณ์ในนาซียึดครองโปแลนด์ทั่วสหรัฐอเมริกาและแคนาดา แล้วค้างคืนสถานการณ์ที่เปลี่ยนแปลงไป
Karski สอนโปแลนด์ใต้ดินทั่วสหรัฐอเมริกาและแคนาดา
ในปี 1945 รัฐบาลสหรัฐได้รับการยอมรับเป็นรัฐบาลหุ่นเชิดของสหภาพโซเวียตที่เรียกโปแลนด์ในลูบิน Karski และโปแลนด์ที่เขาเป็นตัวแทนถูกกวาดล้างตามคำสั่งของ "ลุงโจ" สตาลิน ในโปแลนด์ภายใต้การปกครองของสหภาพโซเวียตมีสถานที่สำหรับความขัดแย้งคือ ดังนั้นทั้งหมดที่รอดตายสู้ใต้ดินของรัฐถูกระบุว่าเป็น "คนแคระที่ถูกแยก" และถูกกำจัดอย่างโหดเหี้ยมโดยชนชั้นปกครองใหม่
Jan Karski ในปี 1943
Karski ไม่สามารถกลับไปยังโปแลนด์ และเริ่มชีวิตใหม่ของเขาในอเมริกา เขาพยายามซ่อมแซมบ้านเพื่อเสริมรายได้ของเขา เขาได้รับเชิญจากมหาวิทยาลัยจอร์จทาวน์ของประธานาธิบดีเอ๊ดมันด์ ก. วอลช์ และยึดอาชีพนักวิชาการ จอร์จทาวน์กลายเป็นบ้านของ Karski เป็นเวลากว่า 40 ปีที่เขาสอนในโรงเรียนต่างประเทศบริการที่มีอิทธิพลต่อคนรุ่นของผู้นำในอนาคต
ในปี 1952, Jan Karski ได้รับปริญญาเอกที่มหาวิทยาลัยจอร์จ
ในปี 1965 Jan Karski แต่งงานกับนักเต้นรำ นักออกแบบท่าเต้นชาวโปแลนด์ยิว-Pola Nireńska ซึ่งเป็นคนรักของเขา ครอบครัวชาวยิวของเธอถูกฆ่าตายในค่ายกักกันในช่วงสงคราม Nireńskaและพ่อแม่ของเธอหลบหนีออกมาได้ทัน เธอเดินออกจากโปแลนด์ในช่วงต้นยุคสงครามระหว่างเมือง และตามความฝันของเธอในการเป็นนักเต้นในขณะที่พ่อแม่ของเธออพยพไปปาเลสไตน์ในช่วงทศวรรษที่ 1930 มีเบาะแสของภัยคุกคามที่มาถึงชาวยิวในยุโรป
Nireńskaได้รับศีลล้างบาปเป็นคาทอลิกเพียงก่อนที่จะแต่งงาน Karski เล่าในภายหลังว่าภรรยาของเขาชอบความจริงที่ว่าในศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาทอลิกพระเจ้าทรงเลือกชาวยิวที่จะเป็นแม่ของลูกชายที่รักของเขา
มานานกว่า 30 ปียังคงนิ่งเงียบ Karski ส่วนใหญ่เกี่ยวกับสงครามโลกครั้งที่สองของเขามีประสบการณ์ เพียงผ่านการคงอยู่ของฝรั่งเศสอำนวยการสร้างภาพยนตร์ Claude Lanzmann ที่ทำสารคดีเกี่ยวกับความหายนะ Karski ไม่ยินยอมที่จะเล่าเรื่องราวของเขาให้ผู้ชมกว้าง สัมภาษณ์แปดชั่วโมงตั้งเวทีสำหรับ "ภารกิจที่สอง" Karski ของพูดออกมาเกี่ยวกับความหายนะและความเฉื่อยชาของผู้นำของโลกอิสระ เป็นอาจารย์เขาเน้นความสำคัญของจิตสำนึกของแต่ละและค่านิยมและประณามลัทธิปฏิบัตินิยมใจร้ายของประเทศและองค์กรรัฐ
ใน Claude Lanzmann ของ "Shoah" Karski เล่าเรื่องราวของเขาให้ผู้ชมในวงกว้างมากว่า 30 ปี
"ฉันไม่กลับไปสู่ความทรงจำของฉัน ... ฉันไม่พูดเกี่ยวกับเรื่องนี้."
ในต้นทศวรรษ 1980 Karski เริ่ม "ภารกิจที่สอง" ของเขาเตือนโลกเรื่องของความไม่แยแสของพันธมิตร
""ลอร์ดที่ได้รับมอบหมายบทบาทฉันจะพูดและเขียนในช่วงสงครามเมื่อ - ตามที่มันดูเหมือนกับฉัน - มันอาจช่วยหรือไม่ช่วย เมื่อสงครามมาถึงจุดสิ้นสุดของมันผมได้เรียนรู้ว่ารัฐบาลผู้นำนักวิชาการนักเขียนไม่ได้รู้ถึงสิ่งที่เคยเกิดขึ้นกับชาวยิว พวกเขาความประหลาดใจ การฆาตกรรมคนบริสุทธิ์หกล้านคนเป็นความลับ, 'ความลับที่น่ากลัว' ... แล้วฉันก็กลายเป็นชาวยิว แต่ฉันเป็นคนยิวที่นับถือศาสนาคริสต์ ฉันเป็นคาทอลิก ... ศรัทธาของฉันบอกฉันว่าบาปดั้งเดิมที่สองได้รับการมุ่งมั่นโดยมนุษย์: ผ่านนายหน้าหรือการละเลยหรือความไม่รู้ตัวเองเรียกเก็บหรือไม่รู้สึกหรือความสนใจหรือความเจ้าเล่ห์หรือลบล้างความเมตตา บาปนี้จะหลอกหลอนมนุษย์ที่จะสิ้นสุดของเวลา มันไม่หลอกหลอนฉัน และฉันต้องการให้เป็นอย่างนั้น. ""
Karski กล่าว ณ การประชุมขบวนการผู้ปลดปล่อยนานาชาติในปี 1981
ในเดือนมิถุนายนปี 1982 Jan Karski ปลูกต้นไม้ของเขาที่ถนนแห่งความชอบธรรมในชาติ (Avenue of the Righteous among the Nations) บน Mount of Remembrance ในเมืองเยรูซาเลม ในปีต่อๆ มา มีการมอบรางวัลเกียรติยศมากมายให้กับเขา เช่น รางวัล Anti-Defamation League Courage to Care (1988 เปลี่ยนชื่อเป็นรางวัล Jan Karski Courage to Care ในปี 2012), รางวัล Pius XI (1990), เหรียญ Eisenhower Liberation (1991), เหรียญ Wallenberg (1991) และเหรียญแห่งอิสรภาพของประธานาธิบดี (2012) ที่มอบให้โดยประธานาธิบดีบารัค โอบามา
ในวันที่ 7 มิถุนายน 1982 Yad Vashem ยกย่อง Jan Karski ให้เป็น Righteous Among the Nations
ในวันที่ 12 พฤษภาคม 1994 ศาสตราจารย์ Karski ได้รับรางวัลเชิดชูเกียรติพลเมืองของอิสราเอล
"“ตอนนี้ ข้าพเจ้า Jan Karski บุตรของ Kozielewski ชาวโปแลนด์ ชาวอเมริกา และชาวคริสต์ ได้กลายเป็นชาวอิสราเอลด้วย! ขอเทิดพระเกียรติพระเจ้า วันนี้เป็นวันที่ข้าพเจ้าภูมิใจเป็นที่สุดและถือเป็นวันที่มีความหมายมากที่สุดในชีวิต การได้รางวัลเชิดชูเกียรติพลเมืองของรัฐอิสราเอล ถือว่าข้าพเจ้าได้มาถึงแหล่งกำเนิดทางจิตตามความเชื่อทางศาสนาคริสต์ของข้าพเจ้าแล้ว”"
Karski กล่าวเมื่อได้รับตำแหน่งพลเมืองกิตติมศักดิ์ของอิสราเอลในปี 1994
ศาสตราจารย์ Karski เป็นเพียงคนธรรมดา วีรบุรุษที่แท้จริงของชาติที่ไม่ได้ยึดติดกับความคิดคลั่งชาติ เขาเป็น “ความภูมิใจและศักดิ์ศรีของชาวโปแลนด์ในอดีต” ดังที่ Adam Michnik กล่าวเมื่อได้รัับรางวัล Jan Karski Eagles
ในช่วงปี 1980 ถึง 1990 ศาสตราจารย์ได้มีส่วนร่วมในการนำเอาการแบ่งแยกอันน่าสลดระหว่างชาวโปแลนด์และชาวยิวเข้าสู่อเมริกาและทั่วโลก ด้วยการสนทนาเกี่ยวกับเรื่องโปแลนด์-ยิวหลังสงคราม Karski กล้าที่จะสวนกระแส เขาไม่กลัวที่จะวิพากษ์วิจารณ์พฤติกรรมของเพื่อนร่วมชาติและการเมืองของโปแลนด์
ในปี 1989 คอมมิวนิสต์แตกแยก โดยเริ่มจากในโปแลนด์ จากนั้นก็เป็นส่วนที่เหลือในยุโรปตอนกลาง การเสื่อมถอยเริ่มในปี 1980 เนื่องจากการก่อตั้ง Solidarność (เอกภาพ) สหภาพแรงงานอิสระ แรงบันดาลใจของจอห์น พอลที่สอง และการทำงานอย่างต่อเนื่องของฝ่ายประชาธิปไตยในโปแลนด์ Karski ซึ่งเป็นบุคคลที่ไม่ได้รับการต้อนรับในสาธารณรัฐประชาชนโปแลนด์ ได้รับการยอมรับตามที่เขาควรจะได้ในที่สุด
Lech Wałęsa ได้รับชัยชนะจากผู้สนับสนุนของเขาหลังจากเข้าร่วมในสหภาพแรงงานเอกภาพเมื่อวันที่ 10 พฤศจิกายน 1980
โปสเตอร์การเลือกตั้งในโปแลนด์เมื่อวันที่ 4 มิถุนายน 1989, การเลือกตั้งครั้งแรกในประชาธิปไตยโปแลนด์ครั้งใหม่
ในปี 1995 Karski ได้รับรางวัลพลเรือนโปแลนด์ดีเด่นจากประธานาธิบดี Lech Wałęsa ชื่อว่า The White Eagle ซึ่งเป็นรางวัลในระดับสูงสุด
สถาบันบริการต่างประเทศของมหาวิทยาลัยจอร์จทาวน์ ซึ่งเป็นสถาบันที่ Karski สอนประวัติศาสตร์คอมมิวนิสต์และความสัมพันธ์ทั่วโลกเป็นเวลาถึง 40 ปี ถือเป็นมหาวิทยาลัยอันดับต้นๆ สำหรับเด็กอเมริกาและนักศึกษาต่างประเทศที่สนใจเรื่องการเมืองต่างประเทศและความสัมพันธ์ในโลก นักการเมืองที่โดดเด่น ผู้นำชุมชน และผู้นำทางธุรกิจส่วนใหญ่เคยเป็นศิษย์ของ Karski ทั้งสิ้น
Karski เสียชีวิตเมื่อวันที่ 13 กรกฏาคม 2000 แต่วีรกรรมของเขายังคงอยู่ ตราบใดที่ทุกคนยังคงต้องเรียนรู้เกี่ยวกับการสังหารหมู่ที่โหดเหี้ยมซึ่งเกิดขึ้นในช่วงความแตกแยกที่เกิดจากสงครามในโปแลนด์ที่ถูกยึดครอง ภารกิจของ Karski ก็ยังคงดำเนินต่อไป ความต้องการสติปัญญาของ Karski ยังคงมีอยู่ทั่วโลกเนื่องจากผู้คนค้นหาแรงบันดาลใจและแนวทางในการปฏิบัติตัวเมื่ออยู่ในสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุด พวกเขาเรียนรู้วิธีทำตัวเป็นผู้ส่งข่าวความจริง Jan Karski วีรบุรุษของมนุษยชาติ ขอให้เราทำหน้าที่แทนผู้ที่โดนกดขี่ทั่วโลก
บุคคลและสถาบันจำนวนมากทุ่มเทจิตวิญญาณเพื่อระลึดถึงศาสตราจารย์ Karski และวีรกรรมของเขา ในปัจจุบัน การริเริ่มเหล่านี้มีเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว พิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์โปแลนด์ในกรุงวอร์ซอแสดงเรื่องราวของ Jan Karski โปรแกรมภารกิจที่ไม่เสร็จสิ้นในความร่วมมือกับแคมเปญร้อยปี Jan Karski ในสหรัฐฯ ซึ่งต่อมาเป็นสถาบันการศึกษา Jan Karski วัตถุประสงค์ของความพยายามในการร่วมมือเหล่านี้คือการแสดงให้ผู้อื่นรู้จักชายผู้ยิ่งใหญ่รายนี้และเพื่อเผยแพร่วีรกรรมของ Karski ด้วยกิจกรรมทางการศึกษานานาชาติ กิจกรรมสาธารณะ และการแสดงทางศิลปะ ซึ่งนำไปสู่การครบรอบร้อยปีของเขาในปี 2014 และต่อๆ ไป
Jan Karski มีนาคมปี 2000
Adam Daniel Rotfeld อดีตรัฐมนตรีการต่างประเทศโปแลนด์ รับเหรียญแห่งอิสรภาพของประธานาธิบดีให้กับ Jan Karski จากบารัค โอบามา ประธานาธิบดีของสหรัฐฯ เมื่อวันที่ 29 พฤษภาคม 2012
"“เราต้องบอกให้ลูกหลานรู้ว่าเหตุการณ์เลวร้ายนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร เพราะมีคนมากมายเหลือเกินที่ยอมจำนนต่อสัญชาตญาณด้านมืดของตัวเอง และเพราะมีคนมากมายเหลือเกินที่มองดูเหตุการณ์อย่างเงียบๆ และเราต้องบอกให้ลูกหลานรู้ถึงความชอบธรรมที่เกิดขึ้นในชาติด้วย หนึ่งในนั้นคือ Jan Karski หนุ่มคาธิลิกโปแลนด์ที่ได้เห็นชาวยิวถูกต้อนขึ้นรถขนสัตว์ ได้เห็นการฆ่าล้าง และได้พูดความจริงให้ประธานาธิบดี Roosevelt ทราบด้วยตนเอง Jan Karski เสียชีวิตมานานกว่าสิบปีแล้ว ในทุกวันนี้ ผมภูมิใจที่จะประกาศว่าในฤดูใบไม้ผลินี้ ผมจะเชิดชูเกียรติเขาด้วยเครื่องอิสริยาภรณ์สูงสุดของสหรัฐอเมริกา นั่นคือเหรียญแห่งอิสรภาพของประธานาธิบดี” "
ประธานาธิบดีแห่งสหรัฐอเมริกา Barack Obama วันที่ 23 เมษายน 2012 พิพิธภัณฑ์อนุสรณ์การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์แห่งสหรัฐอเมริกา
Curation—Dorota Szkodzińska, Polish History Museum
สนใจเรื่อง ประวัติศาสตร์ ใช่ไหม
รับข้อมูลอัปเดตจาก Culture Weekly ที่ปรับเปลี่ยนในแบบของคุณ
เรียบร้อยแล้ว
Culture Weekly ฉบับแรกจะมาถึงในสัปดาห์นี้