ศิลปะไทยจากอดีตสู่ปัจจุบัน

จิตรกรรมไทยประเพณีมีรูปแบบการวาดที่อ่อนช้อยสวยงาม เป็นเอกลักษณ์ โดยได้รับแรงบันดาลใจมาจากความงดงามตามธรรมชาติ

มีการลดทอนจากความเหมือนจริง ไม่ว่าจะเป็นคน สัตว์ สิ่งของ บ้านเรือน ต้นไม้

พัฒนาให้เกิดเป็นลวดลายที่มีความอ่อนช้อย สวยงาม

จิตรกรรมไทยมีลักษณะเฉพาะอันวิจิตรงดงาม ส่วนหนึ่งนั้นเกิดจากแรงศรัทธาของผู้สร้างสรรค์ที่สร้างขึ้นด้วยความตั้งใจให้เป็นศิลปะเพื่อศาสนาและสิ่งที่เคารพบูชา 

ผลงานจิตรกรรมไทยแต่เดิมจึงสามารถพบได้ในวัด วัง ผนังโบสถ์ โดยเนื้อหาในภาพมีที่มาจากพุทธประวัติ และความเชื่อ

ศาสนาพุทธถือเป็นหนึ่งในศาสนาที่มีบทบาทอันสำคัญในประเทศไทย คนไทยส่วนใหญ่นับถือศาสนาพุทธและมีศูนย์กลางทางศาสนาอย่างวัดเป็นสถานที่สำคัญ ถือเป็นศูนย์รวมในการประกอบพิธีกรรมทางศาสนา วัฒนธรรม ประเพณีที่สำคัญ ผู้คนจะหลั่งไหลมารวมตัวกันที่วัด เปรียบเสมือนศูนย์รวมที่สำคัญของผู้คน

วัฒนธรรม ประเพณีไทย นอกจากมีความเกี่ยวข้องกับศาสนาแล้ว มักมีความเกี่ยวข้องกับวิถีชีวิต การดำรงชีพ เช่น เกษตรกรรม การทำนา การเก็บเกี่ยว 

ศิลปินไทยจึงเลือกถ่ายทอดความเป็นวิถีชีวิต วัฒนธรรม ประเพณีอันเป็นเอกลักษณ์ ที่มีทั้งความงามและความมีชีวิตชีวาออกมาในรูปแบบต่างๆ

เครื่องแต่งกายถือเป็นสิ่งสำคัญที่สามารถบ่งบอกถึงเอกลักษณ์ความเป็นไทยได้อย่างชัดเจน อย่างผ้าซิ่น หรือผ้าถุง เครื่องแต่งกายอันมีลักษณะเฉพาะทั้งวิธีการสวมใส่ สีสัน และลวดลาย 

หญิงสาวไทยในท้องถิ่นนั้นนิยมสวมใส่มาตั้งแต่อดีต โดยมีกระบวนการผลิตเส้นด้ายจากวัตถุดิบตามธรรมชาติ นำมาถักทอด้วยเครื่องมือและการทอแบบดั้งเดิมที่ส่งต่อกันมาจากบรรพบุรุษสู่ลูกหลาน สืบเนื่องมาจนถึงปัจจุบันด้วยลวดลายและสีสันที่โดดเด่นสวยงามและมีรูปแบบเฉพาะในแต่ละภูมิภาค

การสร้างสรรค์ผลงานศิลปะไทย มีการส่งต่อเทคนิคขั้นตอนแบบดั้งเดิมในอดีตและยังคงมีการนำมาปรับใช้กับผลงานจิตรกรรมไทยในปัจจุบัน

ศิลปินอาจเลือกคงไว้ซึ่งรูปแบบที่มีมาแต่เดิม หรือปรับเปลี่ยนและผสมผสานวิธีการ แนวคิดแบบตะวันตกเข้าไปในผลงานตามยุคสมัย

ศิลปินหลายคนนำรูปแบบผลงานมาจากจิตรกรรมฝาผนังในวัด โดยนำสัญลักษณ์ของเนื้อหาเรื่องราวปัจจุบันเข้ามาสอดแทรกให้เกิดเป็นกระบวนการสร้างสรรค์

มีความร่วมสมัยแตกต่างออกไปจากเดิม รวมถึงการเลือกใช้โทนสีสดชัดเพื่อความสะดุดตา แต่ยังคงไว้ซึ่งเอกลักษณ์บางอย่างในแบบจิตรกรรมไทยประเพณี

วัสดุในปัจจุบันนั้นมีความแตกต่างหลากหลาย สามารถนำมาประยุกต์ใช้กับการสร้างสรรค์ผลงานจิตรกรรมไทยได้ เช่น เทคนิคการประดับมุก

ศิลปินได้นำเอาเทคนิควิธีการดั้งเดิมมาใช้ผ่านวัสดุร่วมสมัยที่สะท้อนเนื้อหาที่เป็นปัจจุบัน

แต่เดิมใช้วิธีการแกะสลักเปลือกหอยอย่างวิจิตรบรรจงด้วยกระบวนการอันปราณีต ก่อนนำมาประดับบนพื้นผิวและลงยางรัก  

แม้ผลงานจิตรกรรมไทยในปัจจุบันจะพัฒนาปรับเปลี่ยนไปตามยุคสมัย หรือได้รับอิทธิพลจากทางตะวันตกเข้ามาผสมผสาน แต่ศิลปินส่วนใหญ่เลือกที่จะคงไว้ซึ่งเอกลักษณ์บางประการ ไม่ว่าจะเป็นกระบวนการที่สำคัญ ปราณีตบรรจง หรือรูปแบบเฉพาะอันอ่อนช้อยซึ่งถูกสืบทอดมาอย่างยาวนาน 

ด้วยเหตุนี้ทำให้เอกลักษณ์ความเป็นไทยในผลงานศิลปะนั้นทรงคุณค่าและยังสามารถคงอยู่ต่อไป