จิตวิญญาณแห่งชนบท

เมื่อครั้งยังเป็นนักศึกษา ผลงานของดำรงล้วนสะท้อนให้เห็นความทรงจำเก่า ๆ ของวิถีชีวิตชนบท ซึ่งขัดกับสภาวะความเป็นจริงของกรุงเทพฯ ที่กำลังพัฒนา ดำรงได้รับแรงบันดาลใจจากสถาปัตยกรรมและวิถีชีวิตพื้นบ้าน หยิบยืมเรื่องราวชนบทไทยมาสร้างสรรค์ใหม่ โดยผสมผสานรูปแบบศิลปะตะวันตกและแนวทางเฉพาะตัว

นับเป็นช่วงเวลาที่ดำรงได้เปิดมุมมองทางศิลปะแนวทางใหม่ จากรูปทรงแบบธรรมชาติสู่รูปทรงที่มีพลวัต ตลอดจนการสร้างสรรค์งานจิตรกรรมนามธรรมและเอ็กซ์เพรสชันนิสม์อย่างเต็มตัว

ช่วงเวลาที่ได้พำนักในญี่ปุ่น ดำรงได้ศึกษาเรื่องราวทางประวัติศาสตร์และประเพณีพื้นบ้าน โดยมุ่งความสนใจไปที่สถาปัตยกรรมทางศาสนาและองค์ประกอบของกระท่อมชาวไร่

ผลงานจิตรกรรมในช่วงนี้มักเป็นภาพกระท่อมใต้ถุนสูงกับหลังคามุงจาก รวมถึงวัตถุที่เป็นสัญลักษณ์ของวิถีชนบท ไม่ว่าจะเป็น ไหดินปั้นสำหรับใส่น้ำ เสื้อผ้าที่แขวนตากไว้ กองฟาง และตะกร้าสาน โดยมีนาข้าวสีทองเป็นฉากหลัง

สภาวะอันเงียบสงบ เรียบง่าย และสันติสุข ที่ถ่ายทอดผ่านผลงานศิลปะของดำรงชิ้นแล้วชิ้นเล่า คือสิ่งที่บ่งบอกตัวตน แนวคิด และภูมิปัญญาอันลึกซึ้งตลอดมา ดำรงยังคงสร้างสรรค์ผลงานในประเด็นดังกล่าวจนกระทั่งถึงแก่กรรมในปี พ.ศ 2545