Galata Kulesi: İstanbul'un Zamansız Simgesi

İstanbul’un Beyoğlu ilçesinde yer alan Galata Kulesi, dünyanın en eski kulelerinden ve anıt yapılarından biri olup ilk yapısı Doğu Roma İmparatoru I. Justianus döneminde 528 yılında inşa ettirilmiştir.

Doğu Roma İmparatorluğu döneminde kule, savunma amaçlı ve deniz feneri olarak kullanılmıştır. 1024 yılındaki 4. Haçlı Seferi sırasında ise büyük ölçüde yıkılmıştır.

Surların başkulesini teşkil eden burcu Doğu Romalılar Büyük Burç (Megalos Pyrgos), Cenevizliler ise İsa Kulesi (Christea Turris) olarak adlandırmıştı. Doğu Roma yapısı olan ve Haliç girişini kapatan zincirin bir ucunun bağlandığı Kastellion Kulesi ise bu surların kıyısındaydı.

Galata Kulesi, gözetleme kulesinden zindana, silah deposundan rasathaneye, yangın gözetlemeye kadar birçok farklı amaçla kullanıldı. Deprem ve yangınlarla tahrip olan kule, Osmanlı döneminde birçok kez onarım gördü.

1965-1967 yılları arasındaki restorasyon çalışmasıyla kule, katları farklı amaçlara hizmet edecek bir biçimde turistik bir yapı olarak düzenlenirken kulenin çatısı da 1832-1876 yılları arasındaki tasarıma benzer şekilde yenilendi.

20. yüzyılın ortalarına kadar İstanbul’daki en yüksek yapılardan biri olan Galata Kulesi’nin üst katları, İstanbul'un en güzel panoramik manzaralarından birine sahip.

Günümüzde turistik amaçla seyir terası ve müze olarak kullanılan kule, Beyoğlu'nun ve İstanbul'un sembol yapılarından biri olma özelliği taşıyor.

Galata Kulesi, 2013 yılında Akdeniz ve Karadeniz’deki Ceneviz Kuleleri ile birlikte UNESCO’nun Dünya Mirası geçici listesine alınmıştır.