Renowacja kaplicy Krzyżanowskich

Lwowski adwokat Stanisław Krzyżanowski  w 1890 roku ufundował na cmentarzu Łyczakowskim mauzoleum upamiętniające jego matkę Teofilę z Targowskich Krzyżanowską Kalicińską.

Zdjęto skorodowane i uszkodzone wtórne poszycie dachu. Po zdjęciu blachy odsłonięto pierwotną drewnianą więźbę dachową, która w wielu miejscach była w bardzo złym stanie. Remont więźby polegał na wymianie i naprawie zbutwiałych krokwi i elementów konstrukcyjnych.

Nowe pokrycie dachowe wykonano z płytek ceramicznych i blachy miedzianej układanej na poszyciu drewnianym tradycyjną techniką łączenia na rąbek.

W czasie prac przy więźbie dachowej odnaleziono fragmenty ceramicznych dachówek szkliwionych na różne kolory. Okazało się, że cały teren wokół kaplicy był usiany okruchami potłuczonej ceramiki czyli resztek dachówek i gąsiorów, które pierwotnie pokrywały dach kaplicy.

Podjęto decyzję o wykonaniu pełnej rekonstrukcji pierwotnego przykrycia dachu. Oryginalne ceramiczne  dachówki, tak zwane karpiówki, były w dwóch kolorach. Pochodziły z lwowskiej fabryki Jana Lewińskiego. Podobne znajdowały się na dachach wielu budynków powstałych we Lwowie na przełomie XIX i XX wieku.

Rzeźbione detale kamienne dekorujące kaplicę na zewnątrz i wewnątrz wykonane z piaskowca lub marmuru wymagały oczyszczenia, powstrzymania procesów zniszczenia i uzupełnienia ubytków. Brakujące fragmenty uzupełniono biorąc za wzór fragmenty lepiej zachowane.

Zarówno warstwa malarska sklepienia i ścian, jak i jej podłoże, a nawet mury, wymagały kompleksowej interwencji. Dlatego prace konserwatorskie przebiegały tu etapami. Ich celem było zachowanie lepiej zachowanych fragmentów i rekonstrukcja fragmentów zupełnie zniszczonych.

Sklepienie zostało oczyszczone z zabrudzeń powierzchniowych miękkim pędzlem, wybrane fragmenty zachowanych malowideł zostały zdjęte ze ścian. Wykonano transfery 12 płatów tynku. Fragmenty tynku z dekoracją zabezpieczono i utrwalono, a następnie wklejono na nowe podłoże na sklepieniu i ścianach.

W innych miejscach wykonano przerysy zachowanej warstwy malarskiej następnie na podstawie tych przerysów i zdjęć sporządzono kalki z rysunkiem polichromii. Kalki te wykorzystano do rekonstrukcji malarskiej najbardziej zniszczonych  fragmentów dekoracji.

W końcowych etapach prac wykonano retusze i podmalunki oraz scalono kolorystycznie całą polichromię dekorującą strop i ściany kaplicy.

Witraże, które są nieodzownymi elementem realizacji neogotyckich i zdobiły wszystkie okna kaplicy były niemal zupełnie zniszczone. Zachowały się z nich tylko fragmenty i odłamki. 

W trakcie kwerendy archiwlanej udało się ustalić, że jedna z austriackich firm, która realizowała w tamtym okresie liczne zamówienia ze Lwowa, wykonała również witraże do kapicy Krzyżanowskich.

 W archiwach firmy Tiroler Glasmalerei und Mosaik Anstalt  znaleziono zapisek mówiący o zamówieniu na „dwa witraże ornamentalne z symbolami kościelnymi do kaplicy grobowej”. Podjęto więc decyzję o wykonaniu przez konserwatorów pełnej rekonstrukcji witraży na podstawie zachowanych projektów firmy.